Furaha ya mfungwa wa zamani wa Ufilipino ya 'kulala na kula' — Global Issues

Kulingana na takwimu za Serikali, idadi ya wafungwa ni mara nne zaidi ya uwezo uliopangwa, na kuifanya Ufilipino kuwa miongoni mwa mifumo ya adhabu iliyojaa watu wengi zaidi duniani pamoja na nchi kama Jamhuri ya Kidemokrasia ya Kongo, Haiti na Uganda.

Lakini sasa Serikali, kwa msaada wa Ofisi ya Umoja wa Mataifa ya Dawa za Kulevya na Uhalifu (UNODC), inajaribu kupunguza msongamano kwa kutanguliza, miongoni mwa mambo mengine, kuachiliwa kwa wafungwa wazee.

Toto Aquino, ambaye ana umri wa miaka 70, alizungumza na Daniel Dickinson wa UN News nyumbani kwake katika kitongoji cha Pandacan katika mji mkuu wa Manila.

“Nilitolewa wiki mbili zilizopita na ninajisikia vizuri. Nilifungwa kwa miaka minane, miaka minne katika kizuizi cha kabla ya kesi katika Jela ya Jiji la Manila na, miaka minne baada ya kuhukumiwa, katika gereza la Bilibid.

Kulikuwa na watu wengi sana na nililala kwenye kipande cha kadibodi kwenye korido huko Bilibid katika miaka hiyo minne. Niliwekwa katika mrengo wa ulinzi wa hali ya juu, 4C-2, pamoja na washiriki wa genge, lakini mimi sikuwa mwanachama wa genge. Kuna uongozi katika magenge na hii ndiyo sababu sikuwa na mahali pazuri pa kulala.

Ilitubidi kwenda kwenye vyumba vyetu vya kulala saa kumi na mbili jioni kila siku na kuamka saa 4 asubuhi. Kila siku nilikula uji, kahawa, mkate na wali na wakati mwingine hotdogs. Hii ni rancho chakula, chakula ambacho wafungwa hupokea kutoka jikoni ya gereza. Unaweza kununua chakula kingine, lakini sikuwa na pesa, kwa hivyo nilinusurika rancho.

Inajisikia vizuri kuwa huru! Ninaishi na mdogo wangu katika nyumba ambayo nilikua na ndugu zangu watano. Maisha ni tofauti sana sasa kwani naweza kula na kulala ninapotaka. Nina kitanda kizuri na chumba changu na kaka yangu anapika chakula kizuri.

Nikiwa gerezani, niliota kuku adobo (kitoweo cha kuku cha Ufilipino) na godoro laini na leo nina vitu hivi vyote viwili; kulala na kula sasa ndio furaha yangu.

Tangu nitoke gerezani nimekaa nyumbani. Nimestarehe hapa. Ninakaa kwenye kinyesi kwenye mlango wangu na kutazama ujirani unapita.

Nilikulia hapa, kwa hivyo najua majirani zangu. Nyakati fulani mimi hufagia ua na kuchoma takataka na pia naendelea kufanya michapishaji 15 mara kadhaa kwa siku, ambayo nilianza gerezani ili kuweka sawa.

Sijamwona binti yangu kwa miaka kumi. Anaishi sehemu nyingine ya nchi na ninatumai kumuona hivi karibuni akiwa na ujauzito wa mtoto wake wa pili.

Nadhani ni muhimu kwa waliohukumiwa kutumikia vifungo vyao, lakini pia nadhani kuachiliwa kwa wazee kama mimi kunapaswa kupewa kipaumbele. Niliachiliwa pamoja na wafungwa wengine wazee, lakini ninawajua wanaume wenye umri wa miaka 75 na ambao bado wanazuiliwa.”